Leczenie ortodontyczne kojarzy się nam przede wszystkim ze stałymi aparatami na zębach. Nie jest to oczywiście jedyne narzędzie, z którego ortodonci korzystają na co dzień, ale nie da się ukryć, że jest to równocześnie narzędzie najbardziej skuteczne i wręcz symboliczne.
Zamki i druty
Aparat stały to urządzenie, które jest umieszczane bezpośrednio na zębach. Składa się przede wszystkim z zamków, które są naklejane na wszystkie zęby poza zębami trzonowymi. Na zębach trzonowych pojawiają się pierścienie okalające całe te zęby. Jest to swoisty fundament dla całej konstrukcji.
W zamkach mamy specjalny rowek, którym prowadzi się druty. Druty przyczepiane są do zamków za pomocą ligaturek, czyli swoistych gumek o bardzo dużej wytrzymałości.
Za najważniejszą część aparatu można uznać druty przechodzące przez zamki, ponieważ to ten element aparatu wywiera wpływ na zęby i powoduje ich przemieszczanie się.
W starszych modelach aparatów czasami pojawiały się jeszcze inne elementy, takie jak łuki podniebienne, a nawet specjalne łuki montowane na zewnątrz ust przed wargami, co jednak było dramatycznie niewygodne i szpecące dla pacjenta.
Aparaty niewidoczne
Każdy ortodonta bemowo spotkał się z narzekaniami, że aparaty stałe są niewygodne i brzydkie. Spowodowane jest to przede wszystkim wielkością klasycznych zamków aparatów oraz ligaturkami. Można się przed tym bronić poprzez rezygnację ligaturek na rzecz zamków ze specjalnymi zatrzaskami. Możliwe jest też produkowanie zamków ze specjalnych materiałów. Najczęściej są one stalowe. Dla alergików są tytanowe. Dla estetów z kolei produkuje się je z różnego rodzaju ceramiki lub kryształów.
Tak zwane aparaty incognito to jeszcze inna technologia. Zamki są wykonane z mieszanki irydu oraz złota, a montuje się je od wewnętrznej strony zębów – od strony gardła. Nie zawsze jest to oczywiście możliwe.